Дашкольная адукацыя – адзін з узроўняў асноўнай адукацыі ў Рэспублікі Беларусь. У адпаведнасці з Кодэксам Рэспублікі Беларусь аб адукацыі, усім дзецям гарантуецца права на адукацыю, а таксама магчымасць рэалізаваць гэта права ва ўсіх дзяржаўных установах адукацыі незалежна ад полу, нацыянальнасці, сацыяльнага і матэрыяльнага становішча, стану здароўя, месца пражывання і іншых фактараў.
Актуальнасць развіцця інклюзіўнай адукацыі абумоўлена, у першую чаргу, далучэннем Рэспублікі Беларусь да Канвенцыі аб правах інвалідаў, прынятай у ААН у 2006 годзе, у якой абвешчана абавязак дзяржаў-удзельнікаў Канвенцыі забяспечваць інклюзіўную адукацыю на ўсіх узроўнях і навучанне на працягу ўсяго жыцця.
Інклюзіўная адукацыя - сусветная тэндэнцыя развіцця агульнай адукацыі, якая прадугледжвае ўключэнне ўсіх дзяцей, незалежна ад існуючых паміж імі адрозненняў (у тым ліку дзяцей з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця), у адзіны адукацыйны працэс.
Ідэя інклюзіі нарадзілася ў рамках маштабных змяненняў у разуменні правоў чалавека, яго годнасці, ідэнтычнасці. Яна прадугледжвае гнуткую трансфармацыю адукацыйнай сістэмы ў адпаведнасці з індывідуальнымі патрэбамі, пазнавальнымі магчымасцямі і здольнасцямі кожнага дзіцяці.
Можна вылучыць восем прынцыпаў інклюзіўны адукацыі:
1. Каштоўнасць кожнага чалавека не залежыць ад яго здольнасцяў і дасягненняў.
1. Кожны чалавек здольны адчуваць і думаць.
3. Кожны чалавек мае права на зносіны і на тое, каб быць пачутым.
4. Усе людзі маюць патрэбу адзін у адным.
5. Сапраўдная адукацыя можа ажыццяўляцца толькі ў кантэксце рэальных узаемаадносін.
6. Усе людзі маюць патрэбу ў падтрымцы і дружбе аднагодкаў.
7. Для ўсіх навучэнцаў дасягненне прагрэсу хутчэй дасягаецца ў тым, што яны могуць рабіць, чым у тым, чаго не могуць.
8. Разнастайнасць ўзмацняе ўсе бакі жыцця чалавека.
Як для дзяцей з абмежаванымі магчымасцямі здароўя, так і для здаровых дзяцей інтэграцыйная сістэма мае перавагі:
сацыяльнага характару:
- развіццё самастойнасці праз прадастаўленне дапамогі;
- узбагачэнне камунікатыўнага і маральнага вопыту;
- фарміраванне талерантнасці, цярпення, уменне праяўляць спачуванне і гуманнасць;
псіхалагічнага характару:
- выключэння развіцця пачуцця перавагі або комплексу непаўнавартаснасці;
медыцынскага характару:
- перайманне "здароваму" тыпу паводзін як норме паводзін ;
- выключэнне сацыяльнай ізаляцыі, якая пагаршае паталогію і якая вядзе да развіцця "абмежаваных магчымасцяў";
педагагічнага характару:
- разгляд развіцця кожнага дзіцяці як унікальнага працэсу (адмова ад параўноўвання дзяцей адзін з адным);
- актывізацыя кагнітыўнага развіцця праз камунікацыю і імітацыю.
Дзяцінства - найважнейшы перыяд чалавечага жыцця: не падрыхтоўка да будучага жыцця, а самае сапраўднае, яркае, самабытнае, непаўторнау жыццё.
ПАГЛЯДЗІЦЕ МУЛЬТФІЛЬМ "ПРА ДЗІМУ" РАЗАМ З ДЗІЦЕМ!
(перайдзіце па спасылцы"пра Дзіму")
Разам мы зможам зрабіць свет больш добрым і талерантным!
