Пры выездзе на прыроду, у нас узнікае жаданне атрымаць максімум прыемных эмоцый і ўражанняў. Але суровая рэальнасць складаецца ў тым, што куды б мы не накіраваліся, гарантавана сустракаем сляды сваіх неахайных папярэднікаў: выгаралы ад вогнішча лес, вытаптаныя расліны на палянках і горы пластыкавых бутэлек. Такое непрыемна бачыць усім, але не кожны жадае прыбіраць нават за сабой, не тое што за іншымі адпачывальнікамі!
Можна рабіць выгляд, што дысгармонія вакол не азмрочвае ваш адпачынак і ігнараваць непрыемныя элементы пейзажу, аднак значна прасцей і важней выканаць нескладаныя правілы паводзін на прыродзе, і пакінуць пасля сябе райскі куток прыроды ў яе першапачатковым выглядзе. Наколькі б палепшылася сітуацыя вакол, калі б кожны чалавек дзейнічаў згодна з правіламі, задумайцеся пра гэта.
Уборка смецця за сабой
Нават няўзнак кінутая апельсінавая або бананавая
скурка здольная сапсаваць сабой навакольны пейзаж. Яна, як зрэшты, і банка або пластыкавая бутэлька сама сабой не знікне. Вельмі важна прыбраць за сабой на прыродзе, і нядрэнна б пры гэтым захапіць чужыя бутэлькі і поліэтыленавыя пакеты. Не выключана, што дадзенае мястэчка спадабаецца вам і ў наступны раз, асабліва калі вы пакінеце пасля сябе чысціню. Калі няма магчымасці забраць смецце з сабой, яго неабходна спаліць. Гэта радыкальны спосаб барацьбы са смеццем, але не варта звяртацца да яго часта, згарэлы пластык атручвае паветра, глебу і ваду на месцы спальвання.
Праявіце асцярожнасць з агнём
Правілы бяспечных паводзін на прыродзе дыктуюць, што калі вы развялі вогнішча, абавязкова патушыце яго, калі будзеце адыходзіць. Вогнішча досыць заліць вадой, толькі прасачыце, каб не засталіся цьмець вугольчыкі. Асаблівую пагрозу адкрыты агонь нясе пры ветраным і сухім надвор'і, паколькі можа стаць пачаткам ляснога пажару. З прычыны пажару, месца адпачынку застанецца няўтульным і змрочным на шмат гадоў. Таксама да сумных наступстваў можа прывесці і нядбайна кінуты недакурак. Лепш за ўсё закопваць недакуркі ў зямлю, хоць бы неглыбока, гэта не толькі прадухіліць пажар, але і не парушыць прыроднай гармоніі.
Не пакідайце пасля сябе сляды знаходжання
Калі вам спадабаўся па душы выдатны прыродны куток, гэта зусім не азначае, што на дадзеным месцы варта пакінуць свой “аўтограф”. Кара дрэў, камяні і скалы павінны радаваць вока, а не несці інфармацыю, што там былі вы. Гэта не толькі псуе прыгажосць прыроды, але і наносіць ёй непапраўную шкоду, ды і наўрад ці хто падзякуе вас за такі “подзвіг”.
Захоўвайце пасля сябе кветкі і беражліва стаўцеся да жывёл
Наведваючы прыгожыя паляны, на якіх расце мноства кветак, многія памылкова лічаць, што ў памяць аб добра праведзеным часе мае права сабраць сабе букет. Памятка - правілы паводзін на прыродзе, заклікае да сумлення. Бо калі так будзе рабіць кожны чалавек, то, што ж будзе радаваць нашы вочы ў наступны раз? Па адносінах да раслін і жывёл, лепш за ўсё абраць убачаную пазіцыю. А па адносінах да дзікіх звяроў пажадана вытрымліваць невялікую адлегласць, нават калі звярок вам спадабаўся. Імкнучыся абараніць сваё жыллё і нашчадкаў, дзікія жывёлы не заўсёды рады вялікай і шумнай кампаніі, і вам варта паважаць іх патрэбы, бо прырода іх дом. Атрымліваючы асалоду ад зносін з дзікай прыродай, праяўляйце ўвагу і беражлівыя адносіны.
Да чаго прывучаць дзяцей на прыродзе
Правілы паводзін дзяцей на прыродзе ніхто не адмяняў. Калі вы ўзялі з сабой на адпачынак дзетак, то старайцеся быць для іх прыкладам, бо ў будучыні, яны будуць паводзіць сябе так, як вы іх навучыце гэтаму з дзяцінства. Не пакідайце дзяцей на прыродзе без нагляду, асабліва калі побач ёсць вадаёмы, альбо іншыя небяспечныя месцы (мурашнікі, непраходныя хмызнякі, вострыя камяні). Бо для дзяцей усё цікава, яны не разумеюць, якую небяспеку ў сабе тоіць дзікая прырода, і спрабуюць гуляць з кожным знойдзеным прадметам. Не забараняйце дзецям чапаць невядомыя расліны і грыбы, а распавядайце аб небяспецы, якую ў сабе тоіць дзікая прырода. Бо дзецям трэба тлумачыць прычыну забароны, тады яны здольныя зразумець.
Выбіраючыся на прыроду, памятаеце пра будучыню, пра тое, ад кожнага з нас залежыць, што з убачанай сёння прыгажосці і ў якім стане мы пакінем нашым дзецям. Бо, калі кожны чалавек стане думаць, што асабіста ад яго нічога не залежыць, тады нічога ўласна і не зменіцца.
Падрыхтавала
выхавальнік дашкольнай адукацыі
Шырма М.Т.
