З чаго пачынаецца наведванне дзіцячага сада? Як гэта ні дзіўна, садок пачынаецца з растання, з развітання мамы з малым, з таго моманту, калі ён застаецца сам-насам з чужой цёткай і незнаёмымі дзецьмі. Таму педагогам трэба падрыхтаваць і сябе, і бацькоў, і дзіця да гэтага нялёгкага выпрабавання.
Больш паспяховай і бязбольнай адаптацыі дзяцей да дашкольнай установы спрыяе 
наведванне прагулачнай і адаптацыйнай груп кароткачасовага знаходжання, якія функцыянуюць у нашай установе ў летні перыяд. Галоўная перавага груп кароткачасовага знаходжання у тым, што дзіця атрымлівае магчымасць мець зносіны са аднагодкамі. Яно не проста гуляе, яно атрымлівае неацанімы вопыт узаемадзеяння, спагады, суперажывання, калектыўнага творчасці і супрацоўніцтва. Усё гэта рыхтуе дзіця да далейшага жыцця. Менавіта ў гэты час адбываецца фарміраванне характару, закладваюцца асноўныя жыццёвыя прынцыпы.
Да паступлення ў дзіцячы сад важна фарміраваць у дзіцяці пачуцце ўпэўненасці ў сабе, а гэта немагчыма без развіцця самастойнасці. Педагогі назіраюць за малымі, ці ўмеюць яны самастойна апранацца, есці, гуляць. Дапамагаюць ім навучыцца ўсім гэтым рэчам.
Адаптацыйныя гульні: "Давай пазнаёмімся, пагуляем", "Стань у кружок", ролевыя гульні вучаць дзяцей мець зносіны, выказваць свае думкі, будаваць прапановы. Вядома, усе дзеці розныя. Таварыскі і ўсмешлівы малы ў садку можа буць маўчуном. Нельга адназначна прадказаць, якой будзе дзіцячая рэакцыя і як складзецца гэты няпросты перыяд у яго жыцці.
Выхавальнікі прагулачнай і адаптацыйнай груп рэкамендуюць бацькам:
1. Наладжваць дзіця на мажорны лад. Казаць, што гэта вельмі выдатна, што яно дарасло да сада і стала такім вялікім.
2. Не пакідаць яго ў дашкольным калектыве на цэлы дзень, як мага раней забіраць дадому.
3. Ствараць спакойны, бесканфліктны клімат для ў сям'і.
4. Шанаваць яго аслабленую нервовую сістэму.
5. Не павялічваць, а памяншаць нагрузку на нервовую сістэму. Скараціць прагляд тэлевізійных перадач.
6. Як мага раней паведамляць лекару і выхавальнікам аб асобасных асаблівасцях малога.
7. Не хутаць сваё дзіця, а апранаць яго так, як неабходна ў адпаведнасці з тэмпературай у групе.
8. Ствараць у выхадныя дні дома для яго рэжым такі ж, як і ў дзіцячай установе.
9. Не рэагаваць на выхадкі дзіцяці і не караць яго за дзіцячыя капрызы.
10. Пры выяўленых зменах ў звычайных паводзінах дзіцяці як мага раней звяртацца да дзіцячага ўрача або псіхолага.
