Чалавек ўсё жыццё даводзіць да дасканаласці асабістую мову, авалодваючы багаццямі мовы, і любая ўзроставая мяжа ўносіць штосьці новае ў яго маўленчае станаўленне. Дзякуючы роднай мове дзіця ўваходзіць у наш свет, атрымлівае шырокія магчымасці зносін з іншымі людзьмі. Мова дапамагае зразумець адзін аднога, фарміруе погляды і перакананні, а таксама аказвае вялікую паслугу ў спазнанні свету, ў якім мы жывём.
Развіццё мовы з’яўляецца цэнтральнай задачай маўленчага выхавання дзяцей. Гэта абумоўлена, першым чынам, яе сацыяльнай значнасцю і роляй у фарміраванні асобы. Менавіта ў мове рэалізуецца асноўная, камунікатыўная функцыя мовы і гаворкі. Складная гаворка – вышэйная форма мовы разумовай дзейнасці, якая вызначае ўзровень маўленчага і разумовага развіцця дзіцяці. Адэкватнае ўспрыманне і прайграванне тэкставых навучальных матэрыялаў, уменне даваць разгорнутыя адказы на пытанні, самастойна выкладаць свае меркаванні – усё гэта і іншыя навучальныя дзеянні патрабуюць дастатковага ўзроўня развіцця звязнай (маналагічнай і дыялагічнай) мовы. Гэта тлумачыцца тым, што, уласна, мова лічыцца прыёмам фарміравання і фармулявання ідэі, сродкам зносін і ўздзеянні на акаляючых.
Паводле вучэбнай праграммы дашкольнай адукацыі маўленчае развіццё з’яўляецца адным са скразных механізмаў развіцця дзіцяці. Паўнавартаснае авалоданне мовай у сярэднім дашкольным узросце з’яўляецца неабходнай умовай рашэння задач разумовага, эстэтычнага і маральнага выхавання дзяцей. Чым раней будзе пачата навучанне валоданню мовы, тым вальней дзеця будзе мець зносіны ў далейшым.
Развіццё мовы ажыццяўляецца ў розных відах дзейнасці дзяцей: азнаямленне з мастацкай літаратурай, з’явамі навакольнай рэчаіснасці, а таксама ў гульнявой і мастацкай дзейнасці, у паўсядзённым жыцці.
Дзейсным сродкам для развіцця мовы дзяцей з’яўляецца творчая тэатралізаваная дзейнасць. Тэатралізаваная дзейнасць – адзін з самых эфектыўных спосабаў уздзеяння на дзяцей, у якім найбольш ярка і досыць выяўляецца прынцып навучання: вучыць гуляючы. Тэатралізаваныя гульні карыстаюцца ў дзяцей нязменнай любоўю. Кнігі, казкі, спектаклі з’яўляюцца для дзіцяці невычэрпнай крыніцай развіцця пачуццяў і фантазіі, а ў сваю чаргу развіццё пачуццяў і фантазіі далучае яго да духоўнага багацця, назапашанаму чалавецтвам. Таэтралізаваная дзейнасць развівае маўленчую сферу дашкольнікаў, дапамагае развіццю камунікатыўных здольнасцяў, засваенню новых патрабаванняў і кіраўніцтву карэкцыі рыс дзяцей.
Задачамі работы па тэатралізаванай дзейнасці з’яўляецца:
- фарміраваць уменне дзяцей выкладаць свае думкі складана, паслядоўна;
- фарміраваць граматычны, лексічны лад мовы;
- развіваць навыкі актыўнай, гутарковай, вобразнай мовы;
- працягваць развіваць дыялагічную, маналагічную мову;
- працягваць удасканальваць мастацка-маўленчыя выканальніцкія навыкі дзяцей у розных відах тэатралізаванай дзейнасці;
- працягваць развіваць выразны, інтанацыйны бок мовы;
Для рашэння пастаўленых задач у групе неабходна ствараць прадметна-прасторавае асяроддзе, што забяспечвае сумесную тэатралізаваную дзейнасць дзяцей і педагога, а таксама самастойная творчасць кожнага дзіцяці.
Тэатралізаваная дзейнасць адна з самых эфектыўных спосабаў уздзеяння на дзяцей, у якім найболей досыць і ярка выяўляецца прынцып навучання: вучыць гуляючы. Тэатральныя гульні з’яўляюцца найважным фактарам, стымулюючым развіццё ў дзяцей складанай мовы. У тэатральнай гульні кожнае дзіця магло б выявіць свае эмоцыі, пачуцці, жаданні і погляды прычым не толькі на едзіне з сабой, але і публічна не саромеючыся прысутнасці слухачоў. Стымулюе актыўную мову за кошт пашырэння слоўнікавага запасу, удасканальвае артыкуляцыйны апарат. Дзіця засвойвае багацце роднай мовы, яго выразныя сродкі. Выкарыстоўваючы выразныя сродкі і інтанацыі, якія адпавядаюць характару герояў і іх учынкаў, імкнецца казаць выразна, каб яго ўсё зразумелі. У тэатралізаванай гульні фарміруецца дыялагічная, эмацыйна насычаная мова. Дзеці лепш засвойваюць утрыманне твора, логіку і паслядоўнасць падзей, іх развіццё і прычынную абумоўленасць. Тэатралізаваныя гульні спрыяюць засваенню элементаў маўленчых зносін (міміка, жэст, пастава, інтанацыя, мадуляцыя голасу). Заняткі ў дзіцячым тэатры ўзбагачаюць дзяцей новымі ўражаннямі, ведамі. Развіваюць цікавасць да мастацкай літаратуры, актывізуюць слоўнік, гутарковую мову, спрыяюць маральна-эстэтычнаму выхаванню, дазваляе вырашаць шматлікія актуальныя праблемы педагогікі і псіхалогіі, злучаныя з мастацкім і маральным выхаваннем, развіццём камунікатыўных якасцяў асобы, развіццём уяўлення, фантазіі, ініцыятыўнасці. Мэтай працы па тэатралізаванай дзейнасці з’яўляецца: авалоданне дзецьмі паўнавартаснай мовай, без чаго немагчыма паспяховае навучанне ў школе, а гэта адна з найважных задач, якія стаяць перад дзіцём дашкольнага ўзросту. Чым больш развіта ў дзіцяці мова, тым шырэй яго магчымасці спазнання. Тэатралізаваныя гульні даюць магчымасць перайсці ад бязмоўных эцюдаў са словамі, дыялогу, маналогу, імправізаваць з элементамі пераапранання на зададзенную тэму, што бударажыць фантазію, развівае ўяўленне, дзеці вучацца выяўляць сябе ў руху, свабодна трымацца не саромеючыся. Для дзяцей дашкольнага ўзросту важныя ўсе кампаненты тэатра і музыкі, і гарнітуры, і дэкарацыі, а галоўнае слова. Частыя рэпетыцыі даюць дзецям магчымасць мець зносіны, зразумець пачуццё партнёрства, узаемадапамогі, здымае скаванасць, паскарае працэс авалодання навыкамі публічных выступаў.
Тэтралізаваныя гульні выступаюць эфектыўным сродкам сацыяльна-эмацыянальнага, маўленчага і мастацкага- эстэтычнага развіцця дашкольніка, усебакова ўзбагачаюць яго досвед, актывізуе цікавасць да мастацтва, спрыяюць расчыненню і развіццю творчых здольнасцяў. Выкарыстанне тэатральных прыёмаў на занятках па развіццю мовы разглядаецца як метад рознабаковага развіцця дашкольніка. Эфектыўнасць гэтага метаду падкрэсліваецца шляхам супастаўлення ўзроставых псіхалагічных асаблівасцяў устрымання мовы і маўленчай творчасці дзяцей. Галоўны прынцып арганізацыі працы па дадзеным кірунку-інтэгрыраванасць у адпаведнасці з якім тэатралізаваная дзейнасць уключаецца ў цэласны педагагічны працэс.
Такім чынам, тэатралізаваная дзейнасць адзін з самых эфектыўных спосабаў уздзеяння на дзіцяці, у якім найбольш ярка выяўляецца прынцып навучання: актывізацыі і ўдасканаленні слоўнікавага запасу, граматычнага ладу мовы, гукавымаўленню, навыкаў складанай мовы, тэмпу, выразнасці мовы. А ўдзел дзяцей у тэатралізаваных гульнях дастаўляе ім радасць, выклікае актыўную цікавасць, захапленне, стварае псіхалагічны камфорт прыбыцця дзяцей у дашкольнай установе.
Чалавек ўсё жыццё даводзіць да дасканаласці асабістую мову, авалодваючы багаццямі мовы, і любая ўзроставая мяжа ўносіць штосьці новае ў яго маўленчае станаўленне. Дзякуючы роднай мове дзіця ўваходзіць у наш свет, атрымлівае шырокія магчымасці зносін з іншымі людзьмі. Мова дапамагае зразумець адзін аднога, фарміруе погляды і перакананні, а таксама аказвае вялікую паслугу ў спазнанні свету, ў якім мы жывём.
Развіццё мовы з’яўляецца цэнтральнай задачай маўленчага выхавання дзяцей. Гэта абумоўлена, першым чынам, яе сацыяльнай значнасцю і роляй у фарміраванні асобы. Менавіта ў мове рэалізуецца асноўная, камунікатыўная функцыя мовы і гаворкі. Складная гаворка – вышэйная форма мовы разумовай дзейнасці, якая вызначае ўзровень маўленчага і разумовага развіцця дзіцяці. Адэкватнае ўспрыманне і прайграванне тэкставых навучальных матэрыялаў, уменне даваць разгорнутыя адказы на пытанні, самастойна выкладаць свае меркаванні – усё гэта і іншыя навучальныя дзеянні патрабуюць дастатковага ўзроўня развіцця звязнай (маналагічнай і дыялагічнай) мовы. Гэта тлумачыцца тым, што, уласна, мова лічыцца прыёмам фарміравання і фармулявання ідэі, сродкам зносін і ўздзеянні на акаляючых.
Паводле вучэбнай праграммы дашкольнай адукацыі маўленчае развіццё з’яўляецца адным са скразных механізмаў развіцця дзіцяці. Паўнавартаснае авалоданне мовай у сярэднім дашкольным узросце з’яўляецца неабходнай умовай рашэння задач разумовага, эстэтычнага і маральнага выхавання дзяцей. Чым раней будзе пачата навучанне валоданню мовы, тым вальней дзеця будзе мець зносіны ў далейшым.
Развіццё мовы ажыццяўляецца ў розных відах дзейнасці дзяцей: азнаямленне з мастацкай літаратурай, з’явамі навакольнай рэчаіснасці, а таксама ў гульнявой і мастацкай дзейнасці, у паўсядзённым жыцці.
Дзейсным сродкам для развіцця мовы дзяцей з’яўляецца творчая тэатралізаваная дзейнасць. Тэатралізаваная дзейнасць – адзін з самых эфектыўных спосабаў уздзеяння на дзяцей, у якім найбольш ярка і досыць выяўляецца прынцып навучання: вучыць гуляючы. Тэатралізаваныя гульні карыстаюцца ў дзяцей нязменнай любоўю. Кнігі, казкі, спектаклі з’яўляюцца для дзіцяці невычэрпнай крыніцай развіцця пачуццяў і фантазіі, а ў сваю чаргу развіццё пачуццяў і фантазіі далучае яго да духоўнага багацця, назапашанаму чалавецтвам. Таэтралізаваная дзейнасць развівае маўленчую сферу дашкольнікаў, дапамагае развіццю камунікатыўных здольнасцяў, засваенню новых патрабаванняў і кіраўніцтву карэкцыі рыс дзяцей.
Задачамі работы па тэатралізаванай дзейнасці з’яўляецца:
- фарміраваць уменне дзяцей выкладаць свае думкі складана, паслядоўна;
- фарміраваць граматычны, лексічны лад мовы;
- развіваць навыкі актыўнай, гутарковай, вобразнай мовы;
- працягваць развіваць дыялагічную, маналагічную мову;
- працягваць удасканальваць мастацка-маўленчыя выканальніцкія навыкі дзяцей у розных відах тэатралізаванай дзейнасці;
- працягваць развіваць выразны, інтанацыйны бок мовы;
Для рашэння пастаўленых задач у групе неабходна ствараць прадметна-прасторавае асяроддзе, што забяспечвае сумесную тэатралізаваную дзейнасць дзяцей і педагога, а таксама самастойная творчасць кожнага дзіцяці.
Тэатралізаваная дзейнасць адна з самых эфектыўных спосабаў уздзеяння на дзяцей, у якім найболей досыць і ярка выяўляецца прынцып навучання: вучыць гуляючы. Тэатральныя гульні з’яўляюцца найважным фактарам, стымулюючым развіццё ў дзяцей складанай мовы. У тэатральнай гульні кожнае дзіця магло б выявіць свае эмоцыі, пачуцці, жаданні і погляды прычым не толькі на едзіне з сабой, але і публічна не саромеючыся прысутнасці слухачоў. Стымулюе актыўную мову за кошт пашырэння слоўнікавага запасу, удасканальвае артыкуляцыйны апарат. Дзіця засвойвае багацце роднай мовы, яго выразныя сродкі. Выкарыстоўваючы выразныя сродкі і інтанацыі, якія адпавядаюць характару герояў і іх учынкаў, імкнецца казаць выразна, каб яго ўсё зразумелі. У тэатралізаванай гульні фарміруецца дыялагічная, эмацыйна насычаная мова. Дзеці лепш засвойваюць утрыманне твора, логіку і паслядоўнасць падзей, іх развіццё і прычынную абумоўленасць. Тэатралізаваныя гульні спрыяюць засваенню элементаў маўленчых зносін (міміка, жэст, пастава, інтанацыя, мадуляцыя голасу). Заняткі ў дзіцячым тэатры ўзбагачаюць дзяцей новымі ўражаннямі, ведамі. Развіваюць цікавасць да мастацкай літаратуры, актывізуюць слоўнік, гутарковую мову, спрыяюць маральна-эстэтычнаму выхаванню, дазваляе вырашаць шматлікія актуальныя праблемы педагогікі і псіхалогіі, злучаныя з мастацкім і маральным выхаваннем, развіццём камунікатыўных якасцяў асобы, развіццём уяўлення, фантазіі, ініцыятыўнасці. Мэтай працы па тэатралізаванай дзейнасці з’яўляецца: авалоданне дзецьмі паўнавартаснай мовай, без чаго немагчыма паспяховае навучанне ў школе, а гэта адна з найважных задач, якія стаяць перад дзіцём дашкольнага ўзросту. Чым больш развіта ў дзіцяці мова, тым шырэй яго магчымасці спазнання. Тэатралізаваныя гульні даюць магчымасць перайсці ад бязмоўных эцюдаў са словамі, дыялогу, маналогу, імправізаваць з элементамі пераапранання на зададзенную тэму, што бударажыць фантазію, развівае ўяўленне, дзеці вучацца выяўляць сябе ў руху, свабодна трымацца не саромеючыся. Для дзяцей дашкольнага ўзросту важныя ўсе кампаненты тэатра і музыкі, і гарнітуры, і дэкарацыі, а галоўнае слова. Частыя рэпетыцыі даюць дзецям магчымасць мець зносіны, зразумець пачуццё партнёрства, узаемадапамогі, здымае скаванасць, паскарае працэс авалодання навыкамі публічных выступаў.
Тэтралізаваныя гульні выступаюць эфектыўным сродкам сацыяльна-эмацыянальнага, маўленчага і мастацкага- эстэтычнага развіцця дашкольніка, усебакова ўзбагачаюць яго досвед, актывізуе цікавасць да мастацтва, спрыяюць расчыненню і развіццю творчых здольнасцяў. Выкарыстанне тэатральных прыёмаў на занятках па развіццю мовы разглядаецца як метад рознабаковага развіцця дашкольніка. Эфектыўнасць гэтага метаду падкрэсліваецца шляхам супастаўлення ўзроставых псіхалагічных асаблівасцяў устрымання мовы і маўленчай творчасці дзяцей. Галоўны прынцып арганізацыі працы па дадзеным кірунку-інтэгрыраванасць у адпаведнасці з якім тэатралізаваная дзейнасць уключаецца ў цэласны педагагічны працэс.
Такім чынам, тэатралізаваная дзейнасць адзін з самых эфектыўных спосабаў уздзеяння на дзіцяці, у якім найбольш ярка выяўляецца прынцып навучання: актывізацыі і ўдасканаленні слоўнікавага запасу, граматычнага ладу мовы, гукавымаўленню, навыкаў складанай мовы, тэмпу, выразнасці мовы. А ўдзел дзяцей у тэатралізаваных гульнях дастаўляе ім радасць, выклікае актыўную цікавасць, захапленне, стварае псіхалагічны камфорт прыбыцця дзяцей у дашкольнай установе.
